İSTANBUL’UN HİKAYESİ
"Gramofon kaldı mı ki, tamircisi kalsın." dediğinizi duyar gibiyim.
ELLE ONLINE
21 Mart 2014
MEHMET KALKAN, YORGANCI
“Biraz bekleyin,” diyor, “İşimi bir bitireyim...” Sanki orada değilmişiz gibi... Yere oturuyor, dikişe devam ediyor. Arkasındaki çiçekli yorganla, film karesini andırıyor.
“37 yıldır yorgan dikiyorum, tadilatını yapıyorum. Hazır yorganlar, pamuk, yün ve güzelim ipek yorganların yerini tutmuyor. Geçen gün aylar sonra bir ipek yorgan geldi ama kaçırdınız. Aslında yapılması gereken, el işçiliğine destek verilmesi ve böylece yaşamaya devam etmesi. Aşağıdan yetişen insan yok, o yüzden bu zanaatların okullarının olması gerekiyor. Şöyle söyleyeyim, mesleğin en genç elemanları biz sayılırız şu an.”
Mehmet Usta, bildiği tek işi yapıyor. Çıraklıktan yetişerek öğrenmiş yorgan yapmayı.~ MEHMET ÖZTEKİN, GRAMOFON TAMİRCİSİ
Şehrin tek gramofon tamircisi Mehmet Usta, geçmişin sihirli kutusunu günümüze taşıyor. Unutulmaya yüz tutan gramofonlar, onun ellerinde koleksiyon nesnesi olmaktan çıkıyor ve yaşama dönüyor, ses veriyor.
“Teknolojiye paralel birtakım dallar ortaya çıktı. Etrafta bir sürü AVM var... El sanatına dayalı iş yapan bir ustanın, artık yaşaması söz konusu değil. Günümüzde musiki, tamamen teknolojiye uygun olarak yumuşaklığını, romantikliğini yitirmeye başladı. Bunları söylerken tabii musikinin de, bunlardan yoksun hale geldiğini söylemekte fayda var. Müziği dinlediğiniz zaman ya gözleriniz bir yere dalıp gider, ya size geçmişten bir şeyler hatırlatır ya da tüyleriniz diken diken olmalıdır. Müziğin özelliği budur. Şimdi bu duygular yok... El işçiliği de musiki gibi...” Ustanın gramofonları, bugün hafızasında taşıdığı binlerce şarkı ve ses kalitesi, gömleğinizin cebine bile sığabilecek ergonomisiyle iPod'unuzdan çok daha stil sahibi.
Sıla GÜVEN
Fotoğraflar: Ahmet ÜNVER
SON HABERLER
