Hakan Bıçakçı, son kitabında beyaz Türklerin acıklı hikayesini anlatıyor... Barbaros Altuğ'un yorumuyla...
Doğa, 30'larında; iyi okullarda okumuş, inşaatçı zengin babasının göz bebeği, ince mi ince ama her gün sporda. Spora gitmesinin tek sebebi ince kalmak değil; zengin ve şişman sevgilisiyle yatarken spor hocası Engin'in kaslı bacaklarını düşünüyor –malzeme biriktiriyor; yani seks hayatı için orada. Ama Doğa'nın başkaca derdi yok; kitap okumuyor, onun yerine Facebook'a bakıyor. Harika kıyafetleri, annesiyle yaşadığı camdan rezidansıyla tertemiz bir hayatı sürüyor. Yolunda gitmeyen bir şeyler var yine de. Sessizce, anbean gözlüyoruz Doğa'nın hayatını, fırtınanın geleceğini bilerek. Sonra beklenmeyen birine rastlıyor Doğa. O ana kadar aklında bile olmayan biriyle kısacık bir an yaşıyor; ilk sevgilisi, üniversite yıllarındaki Doğa'nın biricik aşkı. Sonra Doğa'nın kalbi yanmaya başlıyor arada; şu andaki harika, mükemmel, bembeyaz Türklerin medar-ı iftiharı Doğa'nın içine; 20'li yaşlarındaki, aşık da olabilen, metal müzik dinleyen, öbür Doğa kaçıyor. Doğa yine koşuyor ama spor salonunda Engin'in ince kaslı bacaklarına doğru değil, eski günlerine... Doğa Tarihi, bu ülkenin şu anına ve bir kuşağın içler acısı diyebileceğim durumuna hiç yargılamadan, keskin ve hassas bıçaklarla bir otopsi! Beyaz Türklerin acıklı tarihinin belki de yazılmış en iyi hikayesi. Hakan Bıçakçı'nın en iyi romanı.
İletişim Yayınları
BARBAROS ALTUĞ
