Bundan üç yıl önce ülkedeki erkek modası fikrinin yerleşmesine ön ayak olan tasarımcı Hatice Gökçe'yle Türkiye'deki erkek modası üzerine sohbet ediyoruz. Metroseksüel erkekten yola çıkıyoruz ve o zaman yeni yeni hip olmaya başlayan sakallı erkek konusuna geliyoruz. “Bu bir trend mi peki? Ne olacak bu sakallı erkeklere?” diye soruyorum. “Daha da çoğalacaklar” diye cevap veriyor. Daha kaslı, daha erkeksi, işi kabalığa vurmadan maço olan, kadınını koruyup kollayan erkeklerin sayısının artacağı konusunda mutabık oluyoruz. Erkeğin bu görev bilincini görsel olarak en iyi destekleyen sakal ve bıyık, mantar gibi yayılıyor camiadan camiaya. Hipsterlar, alternatifler, Gezi zekalılar, metalciler, çizgi roman manyakları, daha çok ciddiye alınmak isteyenler ve birçok erkek yüz kıllarına özgürlük diyor. Ve bu defa kimse “dindar” görünmekten de korkmuyor üstelik. Neticede bir “bez çanta” takınca kolunuza, farkınız anında anlaşılıyor.
Sakalın bu yeni keşfedilmiş popülerliğinin moda dünyasındaki “trendsetter”ı kim olabilir diye düşündüğümüzde aklımıza Ümit Benan geliyor. Tasarımcı, uzun süredir ilk kez sakallarıyla karşımıza çıkan “moda figürü.” Birkaç yıl önceki “sakal uzatma” projesini hatırlar ve Benan'ın tasarımları ve onları sergileyen son derece heteroseksüel görünümlü erkeklerini düşünürseniz, erkeğin özüne dönüşünü ve onu yüceltmesini yakın geçmişten bir ilk adım olarak görebilirsiniz. Temiz tıraşlı olmayı seven Parizyen beyefendilerin sakalla tam kucaklaşması içinse Maison Martin Margiela'nın sakallı erkeklerin yürüdüğü 2013 ilkbahar- yaz defilesi adres edilebilir.~
Konu sokak modasının modellerine geldiğinde de durum hayli “temiz”. Nick Wooster gibi sakallı sokak modası yıldızları, erkek modasının stil sahibi isimleri, sakallı olmanın evsiz gibi görünmek demek olmadığını, jilet gibi görünümleriyle destekliyorlar.
Peki, aslında hipsterlar da diğer erkekler gibi küresel evrimin bir parçası olarak bu hareketi farkında olmadan destekliyor olabilirler mi? Binlerce yıl erkekler, öldürmek, fethetmek, kovalamak ve şimdi ağzımıza alamayacağınız diğer şeyleri yapmakla birlikte anıldı. Daha doğrusu tüm bu sıfatları “hak eden” hep onlar oldu. Neden sonra işler değişti. Erkek daha çok masaya bağlı işlerde çalışmaya başladı. Dışarıdaki hayata kaçabilmesine, eşi hamileyken aldığı doğum izni yardımcı oldu. Erkeği “kadınlaştırma” çalışmalarının sonraki adımı metroseksüellikti. Her gün tıraş oldu erkek, saçlarını “şekillendirdi”, renkli kanvas pantolonlar, fularlar kuşandı, manikür-pedikür yaptırmaya başladı. Fakat sonra, fazla “yumuşak” bulundu erkek. Pembe giymesine izin verildi ama ceketle... Jeanlerini en skinny'sinden seçmeye başladı, kız arkadaşıyla tişörtlerini paylaştı. Sakal kendisine ve etrafa erkekliğini hatırlattı, güvenilir görünmek isteyen erkeğin yeni aksesuvarı oldu. Erkek, moda dünyası ne derse desin kendisini bulmaya çalışıyor, kadın ve erkek arasındaki eşitlik mevzusunda kendine düşen çabayı göstermeye başlıyor olabilir mi?
Sakallı ve sakalsız adam arasında hangisine güvenip güvenemeyeceğinizi, hangisinin musluğu tamir edip edemeyeceğini ya da hangisinin daha “erkek” olup olmadığını bilemeyiz. Tıpkı vajinası ağdalı ya da ağdasız bir kadının “iyi bir dişi” olup olmadığını bilemeyeceğimiz gibi.
SILA GÜVEN
