Daniel Roseberry’nin Schiaparelli’si her sezon moda sahnesine teatral bir derinlik ve teknik incelik getiriyor. Paris Moda Haftası kapsamında Centre Pompidou’da sunulan İlkbahar/Yaz 2026 koleksiyonu bu anlatının en yoğun ve belki de en şiirsel bölümlerinden biriydi.
Roseberry’nin bu sezonki başlığı ilk andan merak uyandırıyor: “Dancer in the Dark”. Koleksiyonun ipuçları hem giyimdeki sertlik ve akışkanlık arasında hem de karanlıkla ışık arasındaki geçişlerde gizliydi.
Görünüşte hafif, neredeyse varla yok arası elbiseler aslında ince bir hassasiyetle yapılandırılmıştı. Koleksiyondaki bazı elbiseler ise kasıtlı olarak “yırtılmış” gibi tasarlanmıştı ki bu, Elsa Schiaparelli ile Salvador Dalí'nin 1938 tarihli ikonik yırtık elbisesine bir gönderme niteliğindeydi.
Roseberry’nin dili hâlâ sürrealist. Avuç içi şeklinde tasarlanmış clutch çantalar, boyayı andıran altın fırçalar, yumurta kabuğunu andıran şapkalar ve kürkü andıran ama aslında binlerce küçük fırçadan oluşan ceketler… Tüm bu detaylar, Schiaparelli’nin köklerine saygı duruşu niteliğindeydi ama bir o kadar da bugüne aitti.
Daha sade ama bir o kadar etkileyici parçalar da koleksiyonda yerini buldu: asimetrik cepli kalem etek takımları, gövdeyi ustalıkla takip eden kavisli hatlar, ribana kazakların uçuşan fırfırları… Tümü, Brâncuși’den ilham alan organik ama heykelsi bir forma sahipti.
Schiaparelli’nin moda sahnesindeki yeri yalnızca dramatik detaylarla değil, aynı zamanda dengeli bir kurgu ve sezgisel bir anlayışla belirleniyor. Roseberry bu koleksiyonda “ağırlık ve hafiflik” arasında kurduğu dengeyle, markanın tarihsel DNA’sını çağdaş bir stille birleştirmeyi başarıyor. Bu yönüyle şov yalnızca bir defile değil, bir kadının iç dünyasını, arzularını ve zırhlarını temsil eden görsel bir anlatıya dönüşüyor. Centre Pompidou’nun yaklaşan renovasyon öncesi evsahipliği yaptığı son gösterilerden biri olması da defileye ayrı bir anlam yükledi.
.png)
