Prince of Wales ekoseli Peter Som pantolonumu giymeye yeltendiğim bir sabah, gardırobumun derinliklerinde kayboldum. Zira patlamayan renklerde; fırfır, fiyonk ve dantel gibi detaylara sahip olmayan, desen kakofonisi yaratmayan üstüme giyecek bir parça bulmak mümkün değildi. İşte o anda gardırobumu temel parçalardan ziyade; birbirinden bağımsız, tek tek çok güçlü olanlar etrafında inşa ettiğimin farkına vardım. Birden bire, kıyafetlerimin bir filmde rol alacak olduklarını hayal ettim. Yardımcı oyuncularım sayısız: Floral baskılı hırkalar mı dediniz? Hayhay. Alışılmışın dışında renkli veya tropikal desenli pantolonlardan mı söz etmiştiniz? Onlar da var. Gelgelelim filmde başrolü kapmak için birbirleriyle yarışan parça bulmak neredeyse imkansız. Kimdir bu başrol oyuncuları? Beyaz gömlek, bisiklet yaka bej rengi kazak, lacivert veya siyah sigaret pantolon ve daha niceleri... İçinde bulunduğum durum, kendi kendime şu soruyu sormaya itti beni: “Temel parçaları olmayan bir gardıroptan giyinmek bir mücadele mi?”
MODA KANUNLARINA KARŞI
Gelip geçici olduğu kadar geri dönüşümlü de olan trendler, her sezon moda takipçilerini peşlerine takıp oradan oraya sürüklüyor. Moda bir sezon ürettiği trendin, bir sonraki sezon “anti”sini ortaya atıveriyor. Dolayısıyla, stillerine sıkı sıkı bağlı olmayanlar için neyi alıp neyi almamak gerektiğine karar vermek daha da güçleşiyor. Tüm bu trend hengamesinde, temel parçalar ve klasikler sapasağlam yerlerinde duruyor. İşte bu yüzden, onlarsız bir gardırop tasavvur edilemiyor. Oysa ki, bu satırların yazarı olan bendeniz, genel geçer moda kanunlarının başında gelen maddeyi ihlal ediyorum. Gardırobumda tek bir siyah pantolon, blazer ceket veya boru paça jean bulunmuyor. Bu tür temel parçaların yerine envai çeşit desen, renk ve albenili detaya sahip kıyafetler var. Nasıl mı giyiniyorum? Uyumsuzluklarla bir harmoni yaratmaya çalışarak... Bunun çok kolay olduğunu iddia etmeyeceğim. Zira uyumsuzlukların dozunu biraz artırırsam palyaço gibi görünme riskiyle karşı karşıya kalabilirim. Ancak yıllar içerisinde elimin ayarını kaçırmama konusunda ustalaştım. Mesela, apayrı desenleri birleştirirken onların içindeki renklerle bir uyum oluşturmaya dikkat ediyorum. Seçtiğim tonlardaki zıtlıkları dengeliyorum. Kombin başına birden fazla güçlü parça kullanmamaya özen gösteriyorum. Yani hem eteğimin, hem bluzumun yüksek sesle konuşan, dikkat çekici parçalar olmalarına müsade etmiyorum. Birinden biri mutlaka daha sessiz ve sakin oluyor. İşte bu yöntemlerin ışığında, temel parçalardan mahrum bir gardıroptan giyinerek kişisel stilimi kurguluyorum.~
İYİ BİR STİLİN ABC'Sİ
Christian Dior'a güzel giyinmenin formülü sorulduğunda böyle bir formül olmadığını söylemişti. “Eğer olsaydı, zengin kadınlar bu formüle göre kıyafetlerini satın alırlar ve modayla ilgili tüm dertleri ortadan kalkardı. Fakat modanın üç esası olan sadelik, bakımlı ve zevk sahibi olmak, satın alınamaz. Zengin veya fakir, herkes tarafından öğrenilebilir.” Dior'un yanıtı, iyi bir stile giden yolda her şeyden önce kişisel gustonun ön planda olduğuna işaret ediyor. Temel parçaların varlığı veya yokluğu bu noktada pek önem taşımıyor. Her şey, stilin temellerinin neye göre atıldığıyla alakalı. Kanımca iyi bir stil, sizin o stilin sınırlarını ne denli belirgin bir şekilde çizdiğinizle farkını ortaya koyuyor. Tarzınızı ne kadar netleştirirseniz, seçtiğiniz parçalar da bu tarzla bütünleşmek için o kadar can atıyorlar. Bütünleşme kimi zaman temel parçalarla, kimi zaman da hiç umulmadık olanlarla gerçekleşiyor. Bunun farkına varabilmek için modanın sizlere verdiği öğütlere ara sıra kulaklarınızı tıkamaktan çekinmeyin. İçinizden geldiği gibi ve zevk alarak giyinin. Böylece giyinmek asla bir mücadele olmaz.
SEDA YILMAZ
